Mun Bitcoin éta alvöru íkorna í framtíðinni?

Ég er kvótaður í dag í Bloomberg um Bitcoin bóluna. Eins og áður hefur komið fram eru hérlendis einhverskonar Matrix tölvur sem soga í sig alvöru auðlindir og verðmæti til þess að búa til Bitcoin sýndarpeninga sem einhverjir aumingjans innipúkar hafa veðjað á og hríðfalla í verði einmitt núna. Það er ekkert sem réttlætir að einstæðar jarðminjar við Eldvörp eða ósnortin víðerni eins og umhverfi Drangajökuls sé raskað fyrir slíka starfsemi. Ef rétt er í Bloomberg að 100MW af orku fari í Bitcoin námur þá duga þrjár umdeildustu virkjunar framkvæmdir samtímans, Hvalárvirkjun, Svartárvirkjun og virkjun í Eldvörpum ekki fyrir orkunotkun BITCOIN á Íslandi.

Orkugeirinn virðist hafa áttað sig og virðist hafa tekið einn PR fund og nú er Bitcoin orðið einhverskonar æfing fyrir fjórða hagkerfið og margvísleg þekking á að hafa orðið til við þessa sóunarstarfsemi. Miðað við mínar upplýsingar er starfsemin líkari lagerhaldi og allar kröfur og gæði þjónustunnar miklu minni en við annarskonar gagnaver, oftar en ekki hálfopin refabú með einföldu rafmagni og viftum. Enda var hægt að tæma heilt svona refabú án þess að nokkur yrði þess var.

Fjórða hagkerfið hljómar sexí og mun eflaust heyrast meira í ímyndarstríðinu, þegar við spyrjum okkur til hvers þau eru öll þessi gagnaver. Viltu fórna fossunum til að geyma fullt af myndum af fossum? Hvort elskarðu meira, ímyndaða peninga eða alvöru náttúruverðmæti? Gagnaverin verða reyndar horfin eftir 30 ár. Þá verður hægt að geyma öll selfí 21. aldar í einhverjum DNA krukkum. Kannski munu þær borða bjargfugla eða íkorna. Vonandi íkorna, ég myndi sjá eftir súlum og svartfugli í svona rugl.

Ef Hvalá væri hvalur

Ég hef ekki tjáð mig mikið um Hvalárvirkjun. Það er alveg eins hægt að sitja heima hjá sér og horfa á Ground Hog Day á tíu skjám, allan daginn, allan ársins hring. Það er rannsóknarefni hvernig svona mál þróast og hvað orðræðan er stöðnuð. Það sem er kannski sérkennilegast er hvernig þjóð sem er orðin langmesti orkuframleiðandi í heimi er alltaf til í átök og hvernig hitastigið hjá þeim sem vilja virkja er alltaf eins og þeir séu að fá fyrstu ljósaperuna í hús. Það er rannsóknarefni hvað það er auðvelt að rugla saman grunnþörf almennings og braski auðmanna sem eru að selja orkuna í eitthvað kjaftæði eins og bitcoin eða Kísilver í Helguvík. Samtals er orkuþörf Bitcoin og Kísilveranna eins og sex Hvalárvirkjanir (c.a 300MW)

Vandinn er sá að stundum er engu líkara en að þeir sem stýra orkumálum þjóðarinnar nýti sér grunnþörf almennings til að réttlæta almennt brask erlendra auðmanna eins og í tilfelli Hvalárvirkjunar. Við höfum ekki einu sinni rætt hvort við viljum að orkufyrirtæki hér séu í erlendri eigu eða hvort þau eigi bara að taka toll af Íslenskri náttúru án endurgjalds til þjóðarinnar. Það á að fylgja ,,leikreglum“ og fara eftir rammaáætlun, en var hún líka hugsuð fyrir erlent eignarhald án endurgjalds? Eins og ævinlega hefur málinu hefur verið stýrt inn í umræðu um orkuöryggi á Vestfjörðum, til að tryggja víglínurnar. ,,Við“ á móti ,,hinum“. Þannig að ,,við“ er Ítalski landeigandinn, Pétur í Ófeigsfirði, Vestfirðingar, kanadíski eigandi orkufyrirtækisins en ,,þeir“. Það eru ,,náttúruverndarsinnarnir“, c,a rétt tæplega helmingur íbúa Árneshrepps og tveir læknar. Þannig er ítalskur landeigandi og kanadískt fyrirtæki frontað með nafninu ,,Vesturverk“. Ísfirskur talsmaður tryggir að við skynjum málið sem ,,vestfirska“ hagsmuni.

Náttúruverndarsinnar eru í þeirri stöðu að vilja ekki að Vestfirðingar njóti ,,öryggis“. Þannig að ef Hvalá væri Hvalur þá má líkja þessu við að þegar Kristján Loftsson veiðir hundraðasta hvalinn þá sé hann ennþá að því vegna þess að börnin hans eru svo svöng. Ef Vestfirðir búa við ótryggt rafmagn í landi þar sem orkuinnviðir gætu þjónað fimm milljón manna samfélagi, þá er það vegna þess að menn í orkugeiranum hafa vanrækt Vestfirði og hafa haft meiri áhuga á öðrum, ekki vegna skorts á orku. Þannig er meira að segja Bitcoin bólan á undan Vestfirðingum í forgangsröðinni. Þjóð sem íhugar sæstreng til Skotlands mætti alveg æva sig með því að hringtengja Vestfirði fyrst. Það má segja að Kristján hafi vísvitandi svelt börnin sín, vegna þess að svöngu börnin eru forsenda þess að einhverjum finnist vit í því að hann veiði næsta hval. Þannig að miðað við þetta línurit: Já það er fullkomlega hægt að búa til þjóðgarð kringum Drangajökul. Og nei, fegurðin þar er ekki nýlega uppgötvuð, hún er það sérstök að margir velja að fara þangað af öllum stöðum í heiminum á hverju sumri. Ef ég gúggla Pétur í Ófeigsfirði þá sé ég hann oft á myndum með vinum mínum og kunningjum, þar sem hann hefur verið hjálplegur þeim sem hafa farið um þessar einsaklega fallegur slóðir, árum og jafnvel áratugum saman.

Staðan í dag stefnir í að verða einhverskonar harmleikur, þar sem fallegt og viðkvæmt samfélag er svelt og síðan eyðilagt, þar sem allir tapa nema kannski sá erlendi aðili sem mun eiga virkjunina og sá bjáni sem nær að mala gull úr honum gegnum Bitcoin. Það er umhugsunarefni, hvernig svona harmleikur verður til, ekki við skort á rafmagni, heldur ofgnótt.

Allt að gerast í Brazilíu – Tímakistan og LoveStar

Ferill minn er býsna ólínulegur þegar komið er út fyrir landsteina og nú nýlega var LoveStar að koma út í Brazilíu, um það bil 16 árum eftir útkomu bókarinnar hérlendis. Langlífi bóka er auðvitað ákveðið lúxusvandamál fyrir rithöfund og frábært að sjá LoveStar lifa svona ágætu og löngu lífi, nú er hún talsvert borin saman við Black Mirror seríuna og einhver hefur haft á orði að sumt í ákveðnum þáttum þar fari full nærri LoveStar, ég skal ekki meta það. Í Brazilíu fylgir LoveStar fylgir í kjölfar Tímakistunnar sem kom út í fyrra og þar er ég að eignast í fyrsta sinn lesendur sem lesa eina bók og síðan aðra strax í kjölfarið. Tímakistan og LoveStar koma út hjá Morro Branco, sem er vaxandi forlag í Sao Paulo með marga virta og góða höfunda. LoveStar virðist vera einstaklega vel úr garði gerð skv Instagram myndum sem ég hef séð. Ég er ekki enn kominn með eintak í hendurnar. Blái hnötturinn kom út í Brazilíu fyrir nokkrum árum, þannig að nú eru þrjár bækur fáanlegar á Portúgölsku.

Tímakistan hefur fengið fullt af góðum dómum og umsögnum frá lesendum. Þar sýnist mér titillinn hitta vel í mark: A Ilusao do Tempo, eða Tímablekkingin / Sjónverfing tímans. Mjög ljóðrænn og góður titill sem hæfir vel portúgölskunni. Þýðandi tímakistunnar er Suzannah Almeida. Þýðandi LoveStar er Fabio Fernandez hefur komið víða við en meðal höfunda sem hann hefur þýtt eru goðsagnir vísindaskáldsögunnar: Isaac Asimov, Philip K. Dick og William Gibson.

Hér er fullt af fimm stjörnu dómum um Tímakistuna.

Hér er stórt viðtal við mig í einu stærsta dagblaði Brazilíu:

Hér er ritdómur um Tímakistuna:

https://www.correiodocidadao.com.br/noticia/uma-fabula-que-nos-avisa-sobre-o-nosso-futuro-a-ilusao-do-tempo

Annar dómur hér:

http://acervodoleitor.com.br/a-ilusao-do-tempo-resenha/

Og hér er dómur um LoveStar:

http://www.ficcoeshumanas.com/fantasia–ficcao-cientifica/resenha-lovestar-de-andri-snaer-magnasson

Suður Amerískar bókmenntir hafa alltaf haft mikil áhrif á mig og það er mikill heiður að fá góðar móttökur þarna niðurfrá í hjarta töfraraunsæisins.

 

Bónusljóð 44% meira

Bónusljóð hafa verið ófáanleg um langt skeið en nú eru þau loksins komin út í endurbættri útgáfu, 44% fleiri ljóð en í upphaflegu útgáfunni.

Bónusljóð lýsa guðdómlega gleðilegu ferðalagi gegnum undraheim Bónusverslunar sem er skipt eins og Guðdómlega Gleðilleiknum eftir Dante. Við byrjum í Paradíso, grænmetisdeildinni, förum í Inferno, Kjötvörurnar og endum í Purgatorio, hreinlætisvörunum.

Bónusljóð hafa átt óvæntu fylgi að fagna erlendis, hún er til dæmis metsölubók í Færeyjum en Sanna Andrassardottir Dahl þýddi hana fyrir Unga Föroyar. 

Walter Rosselli þýddi bókina fyrir Nottetempo og franska útgáfan var einnig þýdd af Walter og kom út hjá Editions d’en Bas á frönsku.

Þýska útgáfan var þýdd af Tinu Flecken og gefin út hjá  Orange Press

Ensku útgáfuna þýddi Elísabet Jóhannesdóttir og Forlagið sér um útgáfu og dreifingu ásamt Bónus.

Hér er myndband sem ég gerði fyrir ensku útgáfuna:

 

Skattagrýlan og kosningarnar

Ég vil gott heilbrigðiskerfi
Það þarf að fjármagna það með sköttum.
Ef menn vilja ekki borga skatta skulum við ræða tryggingamál, Obamacare og önnur úrræði. Það er ekki hægt að vilja öryggisnet, ókeypis krabbameinsmeðferðir, mannsæmandi líf með langvinnum sjúkdómum og úrbætur í geðheilbrigðismálum um leið og skattar eru lækkaðir. Fjármagnið verður að koma einhversstaðar frá. Ef menn vilja ekki skatta þá verða menn að koma hreint fram og bjóða fram sýn um hvar skuli kaupa tryggingar og leiðir til að tryggja nauðsynlega þjónustu.


Það gengur heldur ekki að starfsfólkið niðurgreiði kerfið með álagi, sjálfboðavinnu og óviðundandi starfsumhverfi eða sjúklingar með beinum fjárframlögum ofan á vinnu og heilsutap.

Ég vil gott menntakerfi, öflugt menningarlíf og vilja til að viðhalda sjálfstæðu tungumáli með tilheyrandi bókmenntasköpun, Þjóðleikhúsi, kvikmyndagerð, Ríkisútvarpi, Árnastofnun og sinfóníu. Til þess að tungumálið verði gjaldgengt í tækjum framtíðar þarf grunnrannsóknir og gagnagrunna, til að keyra inn í tölvu og þýðingarkerfin.

Ef menn vilja ekki borga skatta skulum við byrja að safna í ,,College Funds“. Það þarf ekki að vera verra kerfi, en það er ekki hægt að vilja hvort tveggja, að vera með ókeypis fyrsta flokks skóla og lága skatta. Fólk með ung börn getur þá strax safnað þeim 15 milljónum sem kostar að fara í MR eða Versló og síðan þeim 20 sem kostar að fara í Háskólann. Það gengur ekki að þynna bara námið í sparnaðarskyni, eða láta starfsmenn niðurgreiða það.

Ef menn vilja láta íslenskuna danka, eða keppa án stuðnings við milljónatungumál þurfum við að ræða skipulagt undanhald hennar, hvernig skuli pakka henni saman og gera nýrri kynslóð fært að læra alvöru ensku með tilheyrandi bókasöfnum og sömu menningarlegu dýpt og tíðkast í Ameríku og Bretlandi. YouTube enska er ekki enska og hún lærist ekki af sjálfu sér án innviða.

Við erum fámenn þjóð í stóru landi og við þurfum að leggja meira á okkur til að byggja upp innviði en víðast hvar. Það hlýtur að vera óraunhæft að búa hér og greiða lægri skatta en í Danmörku eða Noregi. Við þurfum að jafna aðstöðu landsmanna, við þurfum að grafa nokkur jarðgöng til viðbótar á Austurlandi og Vestfjörðum, styðja bændur og við þurfum að niðurgreiða flug til Ísafjarðar, Egilsstaða og Vestmannaeyja. Það gerist aðeins með því að borga skatta.

Við erum lítil þjóð og óhagkvæm eining og viljum halda úti utanríkisþjónustu, eigin þingi, rannsóknum, landsliðum og löggæslu, menningu, landbúnaði, samgöngum, æskulýðsstarfi og heilbrigiskerfi. Það vill reyndar svo til að við eigum mannauð og auðlindir sem gera okkur þetta kleift. Og ef allir innviðir eru í lagi þá vill fólk setjast hér að og þá skapast atvinnulíf. Ef innviðir eru í molum þá setjast frumkvöðlarnir að þar sem skólar, sjúkrahús og menningarlíf er í lagi. Panamaskjölin sýndu að málsmetandi fólk hérlendis vildi ekki einu sinni greiða lægstu mögulegu skatta til samfélagsins. Þeir sem eru þannig gerðir mega alveg fara.

Áherslan á skattalækkanir án þess að búa til kerfi sem gera okkur kleift að veita fjármagni á mikilvæga staði, valda því að Íslenska góðærið verður ævinlega yfirborðslegt fyllerí. Það sem skiptir máli er svelt, á meðan landið fyllist af dóti. Heimilin fyllast af tækjum en ekki skólarnir, við gistum á dýrum hótelum en sofum á spítalagöngum þegar mest ríður á. Við ökum á dýrum bílum um lélega vegi frekar en ágætum bílum á góðum vegum eða alvöru almenningssamgöngum. Hvert góðæri skilar sér því ekki í raunverulegum verðmætum heldur þvert á móti, grefur oftar en ekki undan grunnstoðum þegar skera þarf niður á sjúkrahúsum, leikskólum og öðrum póstum til að ,,kæla“ hagkerfið.

Kosningabaráttan hefur nánast verið barnaleg, hún hefur snúist um að búa til grýlu úr samfélaginu sem við þurfum og viljum halda uppi án þess að tala hreinskilnislega um hvernig skuli þá fjármagna það með öðrum hætti.

Ég þekki mikið af góðu fólki sem er í framboði og þekki af eigin reynslu að þetta er átak og mér finnst mikið og fínt mannval í boði. Ég fagna því aðGuðmundur Andri Thorsson sé þarna ofarlega og Samfylkingin sé að ná vopnum sínum. Mér líst vel á að Katrín Jakobsdóttir fái góða kosningu og vil að Sara Oskarsson komist á þing, hún er magnaður eldhugi, Eydís Blöndaler góður kostur og kosningaprófin hafa sagt mér að ég sé 86% Dagrún Ósk Jónsdóttir og Óttarr Proppé sem ég hef kunnað að meta. Hordur Agustssoní Macland yrði flottur á þingi, Helga Vala Helgadóttir verður öflug og mér líst vel á að Einar Kárason og Hallgrímur Helgason hafi tekið slaginn. Þeir sem íhuga villitrippin í Miðflokki mættu íhuga að Lilja D. Alfredsdottir er úrvals stjórnmálamaður og Biggi lögga Birgir Örn Guðjónsson hefur brennandi áhuga og þekkingu á samfélaginu. Ég óska annars öllum frambjóðendum góðs gengis og hvet alla til að kjósa rétt.